ไปเที่ยวเมืองพม่า

บทนำ

เมื่อก่อนที่ผมจะไปเที่ยวที่เมืองพม่าสักเดือนหนึ่ง มีเพื่อนบ้านคนหนึ่งซึ่งมีบ้านอยู่ละแวกเดียวกัน และรู้จักกันมานาน ได้ถีบรถจักรยานมาหาผมที่บ้านในตอนเย็นวันหนึ่ง และได้ทักทายพูดคุยกันเหมือนทุกครั้งที่ได้พบกัน ในตอนหนึ่งเขาถามผมว่า

     เมื่อวันรัฐธรรมนูญ 10 ธันวาคม 2557 ซึ่งเป็นวันหยุดนักขัตฤกษ์  ผู้เขียนได้มีโอกาสไปเที่ยวจังหวัดนครนายกกับหลานๆ โดยลุงจำรัสผู้เป็นหลานชายได้จองที่พักไว้ให้แล้ว เป็นรีสอร์ทแห่งหนึ่งออกนอกเมืองนครนายกประมาณ 20 กิโลเมตร เราออกเดินทางจาก กทม. ประมาณ 5 โมงเย็นของวันที่ 9 ธ.ค. ก่อนวันหยุดหนึ่งวัน   ฝ่าการจราจรที่ติดขัดอย่างหนักไปตามถนน รังสิต – นครนายก

   มีเพื่อนหลายๆคนถามว่าเดี๋ยวนี้ทำไมไม่เขียนเรื่องราวต่างๆลงในเวบ “เจ็ดเสมียน” บ้างเลยก็บอกว่า ก็ยังอยากเขียนเล่าอะไรต่างๆให้เพื่อนๆ หรือว่าท่านผู้อ่านที่คอยติดตามอยู่เสมอ แต่มาถึงตอนนี้ว่างเว้นมานานก็ยังไม่ได้เริ่มต้นสักที เหมือนกับว่าไม่ค่อยมีจิตใจที่อยากเขียน เวลาก็ล่วงเลยมาเรื่อยๆก็ยังไม่ได้เริ่มต้นสักที (คงเป็นเพราะว่าตอนนี้ชราภาพเสียแล้ว)

พระธาตุดอยสุเทพ จ.เชียงใหม่ 

   ที่เรียกว่าเฉพาะกิจเพราะการไปเชียงใหม่ครั้งนี้ ไม่ได้มีการวางแผนไว้ล่วงหน้าแต่อย่างใด  สาเหตุเกิดจากนายต๋อง (หลานชายของผู้เขียน) จะต้องไปส่งพ่อของเขาให้ไปพักบ้านอาที่เชียงใหม่ชั่วคราว เพราะพ่อของต๋องที่อายุเกือบเจ็ดสิบปีแล้วและป่วยกระเสาะกระแสะมาตลอดได้รบเร้าให้ต๋องพาไปส่งที่บ้านน้องชายให้หน่อย ต๋องก็ผัดผ่อนเรื่อยมา จนตอนนี้พอมีเวลาว่างก็ตัดสินใจพาพ่อไปส่งที่บ้านอาให้เสร็จเรื่องไป