แป้งขาว 3 ( ปีใหม่ในฤดูหนาว)
ต้นเดือนพฤศจิกายน อากาศเริ่มหนาว ผมกับย่าตื่นนอนเวลาเดิมแต่ท้
ผมจะรู้ว่าหน้าหนาวมาถึงแล้
แต่ย่าไม่เชื่อหรอก ผมว่าย่าติดนิสัยก่อไฟในหน้
ปีนี้ผมได้เสื้อสีน้ำเงินมี
วันแรกที่ผมใส่เสื้อนั้น ผมอดไม่ได้ที่จะเดินไปมาที่หน้
ผมมองเห็นความหมั่นไส้อย่างชั
ฤดูหนาวที่บ้านผมก็คงเหมือนที่
ผมเห็นคนหนุ่ม สาว และเด็กขี่จักรยาน (พี่ปรีดิ์เรียกว่าเสือภูเขา แต่ผมว่าเป็นจักรยาน) มีมากจริงนะครับที่หมู่บ้านผม กลุ่มหนึ่ง 5-6 คน เป็นสิบก็มี บางที่มาเป็นครอบครัว พ่อแม่ลูก คนแถวบ้านผมชอบออกกำลังกาย
ทุกคนแต่งตัวแปลกๆ ใส่หมวกและเสื้อผ้าสีสันฉูดฉาด ผมได้ยินแม่ดาคุยกับพ่อปราบว่า หมู่บ้านเรามีชมรมจักรยานนี้ มีหมอมิ้งค์เป็นหัวหน้า
พูดถึงหมอมิ้งค์ เขาเคยมาฉีดยาผมกับแม่ ผมกลัวมากจะวิ่งหนีแต่ไม่กล้า พ่อปราบดุจะตาย ผมไม่กล้าขัดคำสั่งหรอก
แม่ดาบอกว่าหมอมิ้งค์เป็
หน้าหนาวนี้ที่หมู่บ้านผมมี
เพื่อนๆของผมตื่นเต้นคึกคัก เพราะปีใหม่จะมีเศษอาหารมากกั
ย่าจะทำอาหารใหม่ๆให้กินทุกวัน ผมและแม่มีตู้เย็นส่วนตัวถึงเก่
บางครั้งผมยังเห็นพี่ปรีดิ์
ปีใหม่ปีก่อน ผมจำได้ไม่ลืมมีคนมาที่บ้
นอกจากครอบครัวอาปริมก็มี
ครอบครัวอาปองก็มี 4 คนเหมือนอาปริมเหมือนกัน ปีนั้นดูย่ามีความสุขมากที่เห็นลู
บางครั้งย่าก็พูดถึงเรื่องเก่าๆ พูดเหมือนกำลังคุยกับใคร ย่าบอกว่าพูดกับปู่ ผมละกลัวเลยก็ปู่ตายไปนานแล้วนี่ครับ ถ้าคุณว่าหมาไม่กลัวผีละก็ ผมเถียงขาดใจ
กลับมาเรื่องงานปีใหม่ดีกว่า พอทุกคนมาพร้อมกันแล้วก็กินข้าวกัน ผมก็ได้กินด้วย อาหารสุดยอดเลย มีลูกชิ้นปิ้งหมูย่างอะไรที่เขานั่งล้อมวงกั
ถ้าผมไปอยู่ข้างๆ เขาก็จะส่งให้ผมด้วย แม่ตาลชอบว่าผมว่าไม่มีมารยาท ชอบไปป้วนเปี้ยนเวลาเจ้านายกินข้าว ผมไม่เห็นแปลก นี่มันงานปีใหม่บ้านผม แล้วผมเป็นลูกบ้านนี้ก็ต้องมีส่วนร่วมซิครับ
พอทุกคนอิ่มแล้ว แม่ดาให้เด็กๆทุกคนมาเล่นเกมส์
บางด่านทุกคนต้องกอดกันทั้งหมด มีด่านหนึ่งแม่ดาเอากระดาษลายแทงมาใส่ที่
ตอนดึกๆมีการยิงปืนกันเกือบทุกบ้าน ผมไม่รู้ยิงทำไมเสียงดังตกใจหมด แม่ดาไม่ชอบปืนแค่เห็นก็ไม่เข้าใกล้ แต่พี่ปรีดิ์ชอบมาก พ่อปราบเป็นคนยิง
พี่ปรีดิ์จะยืนดูและบอกให้ยิงอี
เช้าหลังจากวันที่ยิงปืนเราจะไปที่วัด แม่ดาเตรียมของใส่บาตรมากจริงๆ เป็นถาดๆ และกับข้าวใส่ปิ่นโตไปทำบุญ ผมไม่พลาดอยู่แล้วไปทุกครั้ง
ผมชอบมีส่วนร่วมในชุมชนครับ มันทำให้ผมภูมิใจ และรักชุมชนนี้มากขึ้น เวลาเห็นผู้คนยิ้มแย้ม ทักทายกัน ช่วยเหลือกัน
มีหมาจำนวนไม่น้อยที่จิตใจคั
ผมว่ามือไม่พายเอาเท้าราน้ำแท้ๆ แต่สังคมก็อย่างนี้แหละครับ แม่ดาสอนลูกๆว่า สังคมมีคนหลากหลาย ทุกอย่างมี 2 ด้าน มีดำ มีขาว เป็นธรรมชาติ
เราต้องเรียนรู้ที่จะอยู่ในสั
ปีนี้ผมไม่รู้ว่าจะมีงานปีใหม่
โปรดรออ่าน แป้งขาว ตอนต่อไป มีที่นี่ที่เดียวเท่านั้น......!
แป้งขาว ๓ (ปีใหม่ในฤดูหนาว) เขียนโดย palida